14 yaşındaydılar, çok gençtiler ve kaygısızdılar... O dönem Hazırlık sınıfında okuyan öğrencilerimiz “Lise 4'deki kendilerine” hitaben bir mektup yazdılar. Büyük gün geldi çattı... Bugün bu öğrencilerimiz Lise 4 öğrencisi oldu ve eski mektuplarına büyük coşkuyla kavuştular.
Birkaç ay sonra, Hazırlık öğrencilerimiz de aynı macerayı yaşayacak. Kendilerine hitaben mektup yazıp 4 yıl sonra bu mektubu tekrar okuyacak. Bu süreç, Saint Benoît Lisesi Rehberlik Servisinin yürütüğü geleneksel “Geleceğe Mektup”adlı uygulamadır.
Hazırlık öğrencilerimiz o zaman daha 14 yaşında. Büyük bir hevesle, hiçbir yönlendirme ve kısıtlama olmadan, içlerinden ne geçiyorsa kağıda döktüler. Geleceklerine özgürce dalıp kendilerini kendilerine anlatılar. Bu mektuplar, daha sonra kendileri tarafından zarflandı ve kapatıldı. Rehberlik Servisi bu değerli mektupları 4 yıl boyunca günümüze kadar dikkatlice muhafaza etti.
Ve bugün bu öğrencilerimiz 18-19 yaşlarında. Heyecan dorukta. Mektuplarına, mazilerine geri dönüş… Acaba, ne yazdıklarını hatırlıyorlar mıdır? Meraklı bir gözle, Saint Benoît Lisesindeki ilk yıllarında kaleme aldıkları bu mektuplara kavuşma vakti geldi…
Öğrenciler kendi mektuplarını okudu, 14 yaşındaki kendileri ile karşılaştılar. Gerçek bir nostalji! Değiştiler mi değişmediler mi, bilemeyiz… İşte bu tam bir sır, bunu bilen de bir tek kendileri.
Mektuplar okunduğunda, sınıfta nostaljik bir atmosfer oluştu, duygusal anlar yaşandı.
Öğrencilerimizin aydın ve parlak bir gelecekleri olması en büyük dileğimiz.
İşte öğrencilerimizin ağzından, o duygulardan bazıları…
- “Mektubumu okuduğumda mutlu oldum çünkü kendime çok motive edici şeyler yazmışım ve o zamanlar ne kadar enerjik olduğumu hatırladım. Bu mektubu almak aynı zamanda içimde buruk bir his bıraktı çünkü uzun süredir okuduğum ve çok sevdiğim okulumdan yakında ayrılacağımı bana hatırlattı.” Yaren
- “Bu mektubu yazarken hiç umursamamıştım ama bu sene okuyunca zamanın ne kadar hızlı geçtiğini gördüm. Hedeflerim, isteklerim, her şey ne kadar değişmiş. Ben değişmişim… Bu etkinlik çok etkileyiciydi. Bu proje sayesinde oldu 5 sene önceki halimi tanıma imkanım. Çok küçük, temiz, masummuşum. Büyümek bu demek sanırım.” Uğurcan
- “Bu mektupları yazdığımızı tamamen unutmuşum, o yüzden bir anda görünce ve okuyunca çok duygulandım. Hazırlık sınıfında hayattan beklentilerimi 5 sene sonrasıyla karşılaştırdığımda kendimdeki değişimleri görmem benim için çok yararlı oldu. Okulumuzun Rehberlik Servisi’nin böyle bir çalışma yapması çok güzel.” Melike
- “Mektubumu ilk açıp okuduğumda çok nostaljik hissettim. Hazırlıktaki arkadaşlarımın çoğu ile hala birlikte olduğumu görmem benim mutlu etti. Zarfın içine bir çizim yapıp koymuşum, o resmi görünce bugün kendimi ne kadar geliştirdiğimi fark ettim. O resim ile bugünkü çizimlerim arasındaki olumlu yönde fark beni çok mutlu etti. Hatta el yazımın bile daha da güzelleştiğini fark ettim.” Miray
Galeri
